Zawartość biomasy w odpadach palnych

Wiele odpadów będących produktem ubocznym procesów technologicznych (np. odpady z płyt MDF/HDF) i działalności bytowej ludzi (np. osady ściekowe, odpady komunalne) oraz paliwa alternatywne produkowane z odpadów (RDF i SRF) mogą w całości lub w części mieć pochodzenie biomasowe. Zawartość biomasy (frakcji biodegradowalnej) w stanie suchym i bezpopiołowym, w odpadach i otrzymanych z nich paliw, może mieścić się w zakresie od 40% wag. do 99,9% wag. Z uwagi na zawartość frakcji biodegradowalnej wykorzystanie tych materiałów palnych w energetyce i ciepłownictwie pozwala na rozliczenie unikniętej emisji CO2 oraz produkcji energii z OZE.

Oznaczenie zawartości biomasy jest znormalizowane. Norma PN-EN ISO 21644:2021-07 Stałe paliwa wtórne – Metody oznaczania zawartości biomasy, opisuje trzy metody oznaczania zawartości biomasy. Są to metody: ręcznego sortowania, selektywnego rozpuszczania i izotopu węgla 14C. Spośród tych trzech metod, dla odpadów stałych i produkowanych z nich paliw alternatywnych najczęściej stosowana jest metoda selektywnego rozpuszczania. Metoda ta opiera się na zasadzie, że składniki biomasowe ulegają roztworzeniu w stosownych rozpuszczalnikach, a zawartość pozostałej nierozpuszczonej części, stanowiącej popiół i frakcję niebiodegradowalną, określana jest wagowo. Zastosowanie metody selektywnego rozpuszczania umożliwia również wyznaczenie wartości opałowej i oznaczenie zawartości węgla całkowitego dla frakcji biodegradowalnej.

W ITPE oznaczanie zawartości biomasy metodą selektywnego rozpuszczania (udział masowy) jest objęte zakresem akredytacji (certyfikat akredytacji AB 081). Na zlecenie Klientów wykonujemy również dla paliw typu RDF i SRF oznaczenie wartości opałowej oraz zawartości węgla całkowitego frakcji biodegradowalnej wraz z wyznaczeniem udziału energetycznego i udziału węgla całkowitego.

Zapraszamy do współpracy.



Przygotowała: Barbara Jagustyn | tel.: 32 621 62 21
Laboratorium Chemii Analitycznej