Oznaczanie zawartości biomasy i nie-biomasy w biomasie i odpadach-biodegradowalność

Oznaczanie zawartości biomasy i nie-biomasy (inaczej zwane zawartością frakcji
biodegradowalnej), wykonuje się w oparciu o metodę selektywnego rozpuszczania lub
izotopu węgla 14 C, zgodnie z normą PN-EN ISO 21644:2021-07.
W Instytucie Technologii Paliw i Energii wykorzystujemy metodę selektywnego
rozpuszczania, która polega na rozkładzie biomasy pod wpływem stężonego kwasu
siarkowego. Skarbonizowany materiał jest następnie utleniany nadtlenkiem wodoru do
ditlenku węgla i wody. Nieprzereagowaną pozostałość stanowi frakcja niebiodegradowalna
(nie-biomasa) i substancja mineralna, których zawartość oznaczamy metodą wagową.
Oznaczenie to znajduje się w zakresie akredytacji ITPE (Nr akredytacji AB 081).
Zaletami metody selektywnego rozpuszczania są:
 rozdzielenie frakcji biomasy od nie-biomasy podczas badania,
 czas analizy,
 dane do rozliczenia emisji CO 2,
 dane do rozliczenia energii z OZE,
 cena.
Przykładowe wyniki oznaczania udziału masowego frakcji biodegradowalnej w odpadach i
paliwach wtórnych prezentuje rys 1.