CHARAKTERYSTYKA ZAGROŻEŃ I STANU BEZPIECZEŃSTWA
Uwzględniając położenie geograficzne regionu, miast, charakter, rolę i jego miejsce w
gospodarce, podstawowych zagrożeń należy dopatrywać się w niebezpieczeństwach
związanych z degradacją środowiska naturalnego, wynikającą z codziennej
działalności człowieka, naruszeń zasad technologicznych i nieprzestrzegania
przepisów bezpieczeństwa pracy, a także w nadzwyczajnych zagrożeniach
powodowanych siłami przyrody. W związku z powyższym, na obszarze miasta
potencjalnie mogą wystąpić zagrożenia:
1) Pochodzenia naturalnego.
2) Związane z rozwojem cywilizacyjnym i działalnością człowieka.
Ad. 1) Zagrożenia pochodzenia naturalnego.
Do zagrożeń pochodzenia naturalnego należy zaliczyć: – powodzie spowodowane wylewami rzek i potoków oraz wynikłe z
wystąpienia nawalnych opadów atmosferycznych i roztopów, – pożary traw, zarośli i lasów, spowodowane uderzeniem pioruna, – zakażenia biologiczne ludzi i zwierząt gospodarskich (epidemie i epizootie), – wichury, śnieżyce, gradobicia.
Zakażenie biologiczne może spowodować epidemię chorób zakaźnych u ludzi i
epizoocję u zwierząt. Może ono wystąpić w wyniku każdej katastrofy ekologicznej
(powódź, huragan itp.), a także w przypadku awarii systemu zaopatrzenia ludności w
wodę, systemu usuwania i niszczenia nieczystości i odpadów (np. zatopienie studni
na terenach zalewowych, oczyszczalni ścieków, awarii kolektora ścieków, awarii
wodociągu publicznego itp.). Epidemia choroby zakaźnej może wystąpić też w
następstwie użycia drobnoustrojów lub ich jadów w celach terrorystycznych. Rejony
występowania takich zjawisk oraz ich skala są trudne do przewidzenia. Największe
potencjalne zagrożenie epidemiologiczne stwarzają oczyszczalnie ścieków znajdujące
się w strefach zalewowych. Jeśli idzie o zachorowalność, to pewnym problemem jest
wzrost zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW C), które staje się
coraz większym problemem epidemiologicznym w Polsce i na świecie. Około 80%
zarejestrowanych przypadków ma związek z wykonywaniem zabiegów medycznych.
Wskazuje to na występowanie warunków umożliwiających szerzenie się zakażenia,
zwłaszcza w zakładach opieki zdrowotnej, gabinetach lekarskich oraz innych
miejscach świadczenia usług, w trakcie których wykonywania dochodzi lub może dojść
do naruszenia ciągłości tkanek (np.: gabinety tatuażu, kosmetyczne, zakłady
fryzjerskie). Wskazuje to jednocześnie na niedostatek w zakresie nieswoistych działań
podejmowanych dla zapobieżenia zakażeniom (sterylizacja narzędzi, dezynfekcja
pomieszczeń i urządzeń, procedury wykonywania zabiegów naruszających ciągłość
tkanek). Z uwagi na brak swoistych metod zapobiegania zakażeniom, np. w drodze
szczepień ochronnych, jedynie działania nieswoiste, polegające na wdrażaniu i
utrzymywaniu wysokich standardów higieniczno-sanitarnych wykonywania świadczeń
medycznych, mogą zapobiec szerzeniu się zachorowań na WZW C. W celu ochrony
zdrowia publicznego przed negatywnym i społecznymi skutkami występowania
odległych powikłań zakażeń wirusami zapalenia wątroby typu B i C, np. w postaci
marskości wątroby, podejmowane są różnorodne inicjatywy, m.in. kampania
1
edukacyjnej „HCV można pokonać”, zainicjowana przez Polską Grupę Ekspertów
HCV. Na podstawie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej organy te sprawują
zapobiegawczy nadzór sanitarny, którego celem jest zapewnienie właściwego stanu
sanitarno-zdrowotnego w realizowanych obiektach, takich jak szpitale, obiekty
żywieniowo żywnościowe, zakłady pracy, a także zagwarantowanie, aby projektowane
obiekty nie powodowały zagrożenia i uciążliwości dla ludzi zamieszkałych i
przebywających w ich sąsiedztwie. W roku 2006 w Polsce po raz pierwszy stwierdzono
występowanie wysoce patogennej grypy ptaków wywołanej wirusem H5N1. Wirus
stwierdzono tylko w populacji ptaków dzikich, nie stwierdzono przypadków zakażeń u
ptactwa domowego i ludzi. W 2006 roku na terenie całego kraju wystąpiło 9 ognisk
H5N1. Ostatnie ognisko wysoce zjadliwej grypy ptaków w województwie łódzkim, w
powiecie sieradzkim, w miejscowości Warta zostało wygaszone w dniu 5 czerwca 2006
roku. Od tego dnia w Polsce nie notuje się żadnych ognisk grypy ptaków. Inspekcja
Weterynaryjna prowadzi również stały monitoring zakażeń zwierząt oraz pozostałości
chemicznych, biologicznych, leków, skażeń promieniotwórczych i innych substancji
niedozwolonych do stosowania u zwierząt i w środkach spożywczych pochodzenia
zwierzęcego, przeznaczonych do konsumpcji przez ludzi.
Zagrożenia komunikacyjne
Wichury i inne silne wiatry mogą spowodować lokalne utrudnienia w przejezdności
dróg oraz uszkodzenia napowietrznych linii energetycznych i telefonicznych.
Miejscowe zagrożenia mogą stanowić linie energetyczne wysokich napięć 110KV i 220
KV. Obfite i długotrwałe opady śniegu w połączeniu z innymi zjawiskami
atmosferycznymi (wiatr, niskie temperatury), mogą spowodować duże utrudnienia
komunikacyjne. Na terenie miasta specjalnego nadzoru i utrzymania przejezdności
wymagają główne drogi krajowe, wojewódzkie i ważniejsze drogi lokalne.
Ad. 2) Zagrożenia związane z rozwojem cywilizacyjnym i działalnością człowieka
Zagrożenia związane z rozwojem cywilizacyjnym i działalnością człowieka, to: – skażenia toksycznymi środkami przemysłowymi (TŚP) emitowanymi do
atmosfery, wód powierzchniowych i podziemnych oraz gleby w wyniku:
- awarii urządzeń, instalacji przemysłowych i zbiorników w zakładach
produkujących, wykorzystujących w procesie produkcji lub
magazynujących te środki; - wypadków w czasie transportu tych środków drogami kolejowymi i
samochodowymi; - awarii elektrowni atomowych rozmieszczonych na terytorium państw
ościennych. – – – – – – –
wielkie pożary, występujące na dużym obszarze lub obejmujące wiele
obiektów, a powstałe w wyniku zapłonu lub wybuchu substancji
chemicznych, awarii sieci elektrycznych, maszyn i urządzeń,
zaprószenia ognia lub podpalenia,
katastrofalne powodzie w wyniku awarii obiektów hydrotechnicznych,
wypadki komunikacyjne mogące mieć charakter masowy lub
katastrofalny np. kolejowe czy drogowe z udziałem wielu pojazdów,
budowlane, mogące powstać w wyniku rozszczelnienia instalacji
gazowej i wybuchu gazu lub wad konstrukcyjnych,
zakłócenia porządku i bezpieczeństwa publicznego, spowodowane
zamachami terrorystycznymi i inną działalnością zorganizowanych grup
przestępczych,
masowymi wystąpieniami lub protestami społecznymi na różnym tle,
związane z występowaniem konfliktów zbrojnych,
2 #
sytuacje kryzysowe będące skutkami wtórnymi katastrof np.: głód,
epidemie, klęska ekologiczna.
Zakłady wykorzystujące TŚP w procesie technologicznym w mieście stwarzają
zagrożenia chemiczne składując ciekły amoniak. W skrajnych przypadkach, przy
sprzyjających warunkach atmosferycznych, na skutek zaistniałej awarii strefą
bezpośredniego zagrożenia zostanie objęta ludność i zwierzęta z obszarów miasta.
Dodatkowym zagrożeniem, które może mieć miejsce podczas rozszczelnienia
podziemnych zbiorników paliwowych lub rozładunku paliw na froncie zlewowym
cystern kolejowych, jest zagrożenie dla środowiska naturalnego, zwłaszcza gruntu
oraz wód podziemnych. Wynika ono z braku odpowiednich zabezpieczeń chroniących
grunt i wody podziemne przed skażeniem. Dotyczy to zarówno zbiorników, w których
magazynuje się paliwa, jak i frontu zlewowego.
Przewóz materiałów niebezpiecznych
Transport lądowy TŚP powinien odbywać się po ściśle określonych szlakach
kolejowych i drogach kołowych. Za strefę bezpośredniego zagrożenia należy uważać
pas terenu bezpośrednio przyległy do tych szlaków (dróg) o szerokości do 4 km (z
każdej strony), wyznaczony granicą możliwych porażeń śmiertelnych i średnich.
Maksymalne zasięgi rozprzestrzeniania się obłoku chloru, w przypadku awarii cysterny
kolejowej o ładowności od 20 do około 50 ton lub cysterny samochodowej o ładowności
do 20 ton, mogą wynosić odpowiednio do 11 i 7 km.
W mieście krzyżują się trasy przewozu większości materiałów niebezpiecznych i
przechodzą przez most drogowy lub wiodą wzdłuż spływu powierzchniowego rzeki. W
związku z powyższym największe zagrożenie w przypadku awarii podczas transportu
drogowego i kolejowego substancji toksycznych lub szkodliwych występuje w
odniesieniu do miasta. Stacjami postoju awaryjnego cystern przewożących materiały
niebezpieczne są dworce kolejowe. Przewóz materiałów niebezpiecznych odbywa się
drogami krajowymi, drogami wojewódzkimi, a także powiatowymi. Największa ilość
substancji przewożonych jest drogą krajową. Miejscami najbardziej zagrożonymi są
drogi, które przechodzą przez przeprawy mostowe oraz wiodą wzdłuż spływu
powierzchniowego rzeki. Przy zwiększającym się nasileniu ruchu pojazdów na
drogach oraz przewożeniu TŚP głównie transportem drogowym, należy się liczyć ze
zwiększoną ilością wypadków z udziałem jednostek przewożących substancje
niebezpieczne pożarowo. Transportem kolejowym TŚP na poszczególnych szlakach
kolejowych przewożone są z różną intensywnością. Największe zagrożenie występuje
w przypadku, gdy linie kolejowe między poszczególnymi stacjami są torami
pojedynczymi lub przebiegają przez przeprawy mostowe. Każdorazowe
rozszczelnienie cystern kolejowych lub wypadek na szlaku w pobliżu cieków wodnych
lub w obrębie dworca kolejowego, stwarzać będzie potencjalne zagrożenie.
Zagrożenie to zależeć będzie od ilości, rodzaju substancji, czasu trwania emisji oraz
stanu warunków meteorologicznych. Szczególne niebezpieczeństwo powstanie, gdy
do rozszczelnienia dojdzie w obrębie skupisk ludzkich. Stacjami postoju awaryjnego
cystern przewożących materiały niebezpieczne są dworce kolejowe znajdujące się na
trasie przewozu. Możliwości ograniczenia zagrożeń w transporcie drogowym i
kolejowym związane są głównie z przestrzeganiem procedur bezpieczeństwa oraz
odpowiednim stanem technicznym taboru drogowego i kolejowego. Poważne
zagrożenie dla środowiska stanowi transport rurociągowy ropy naftowej i jej
produktów. W przypadku awarii powstaje niebezpieczeństwo zanieczyszczenia
zasobów wód podziemnych i powierzchniowych oraz gruntu.
Skażenie wód powierzchniowych cieków wodnych oraz ich dopływów może zaistnieć
w wyniku drogowego lub kolejowego wypadku transportu substancji niebezpiecznych
3
pożarowo. Każde takie zdarzenie, mające nawet lokalny charakter, może doprowadzić
w skrajnych przypadkach do skażenia dużego obszaru. Zasięg i intensywność skażeń
zależeć będą od warunków meteorologicznych, pory doby, czasu dotarcia zgłoszenia
o zdarzeniu do służb ratowniczych.
Awaria gazociągu wysokiego ciśnienia z odgałęzieniami
Gazociąg na terenie miasta stanowi zagrożenie wybuchem gazu z jednoczesnym
pożarem może nastąpić w przypadku wystąpienia uszkodzenia lub awarii gazociągu.
Stan taki może spowodować potencjalne zagrożenie dla przyległych terenów oraz
skupisk ludzkich znajdujących się w obrębie magistrali gazowej.
Zagrożenie pożarowe
Na stan zagrożenia pożarowego w mieście wpływ mają czynniki związane ze
sposobem użytkowania obiektu, warunkami umożliwiającymi rozprzestrzeniania
pożaru oraz stanem zabezpieczenia przeciwpożarowego. Największe zagrożenie
pożarem poszczególnych dzielnic miasta stwarza układ urbanistyczny i struktura
zabudowy kompleksu staromiejskiego, usytuowanie budynków w zwartej zabudowie,
pełniące zróżnicowane funkcje, w większości przypadków mające zabytkowy
charakter. Układ komunikacyjny oraz organizacja ruchu pojazdów na tym terenie,
powodują trudności związane z dojazdem pojazdów ciężkich i specjalnych do obiektów
potencjalnie objętych pożarem. Najbardziej radykalnym rozwiązaniem tego problemu
byłoby całkowite ograniczenie ruchu pojazdów oraz ich okresowego parkowania
poprzez budowę sieci podziemnych parkingów okalających teren Starówki. Zagrożenie
występuje w budynkach będących w złym stanie technicznym, zagrożonych katastrofą.
Zagrożenie to wynika ze złego stanu technicznego instalacji użytkowych,
stanowiących wyposażenie budynków (instalacji elektrycznych, gazowych czy
kominowych). Zwiększająca się ilość pojazdów samochodowych, będących w
użytkowaniu mieszkańców miasta, przy jednocześnie nierozwiązanym problemie ich
parkowania, powoduje w chwili zaistnienia pożaru lub wystąpienia innego
miejscowego zagrożenia, istotne utrudnienia w dojeździe na miejsce zdarzenia
samochodów ratowniczo – gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej (PSP), zwłaszcza
do budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Szczególne utrudnienia w tym zakresie
występują na dużych osiedlach mieszkaniowych administrowanych przez Spółdzielnie
Mieszkaniowe. W ostatnim okresie czasu powstaje coraz więcej wspólnot
mieszkaniowych, które do kwestii poprawy bezpieczeństwa swoich mieszkańców
przywiązują dużą wagę. Działania prowadzone przez te wspólnoty polegają głównie
na ograniczeniu dostępu do budynków mieszkalnych wielorodzinnych poprzez
wykonywanie ogrodzenia terenu, na którym usytuowane są obiekty oraz montowanie
bram sterowanych pilotem. W mniemaniu mieszkańców, wykonanie powyższych
zabezpieczeń poprawi stan ich bezpieczeństwa. Nie biorą oni jednak pod uwagę
zapewnienia możliwości podejmowania skutecznych działań ratowniczo – gaśniczych,
wykonywanych przez jednostki ratowniczo – gaśnicze PSP. Wspomniane
zabezpieczenia wydłużają bowiem czas wejścia do działań, zwłaszcza w porze nocnej.
Na powyższe Państwowa Straż Pożarna niestety nie ma wpływu.
Zagrożenie pożarowe terenów niezurbanizowanych. O stopniu zagrożenia
pożarowego decyduje rodzaj drzewostanu, jego wiek oraz typ siedliska (boru suchego
i świeżego). Dodatkowymi zagrożeniami, na jakie narażone są obszary leśne, są
przebiegające przez nie szlaki drogowe i kolejowe, co wpływać może na możliwość
zaprószenia ognia przez osoby nieznane, a także długotrwałe okresy suszy oraz fakt
znacznej penetracji turystycznej, szczególnie przez mieszkańców miasta, w
miesiącach letnich.
4
Awarie elektrowni atomowych
Zagrożenie skażeniem promieniotwórczym na dużą skalę stanowią rozmieszczone na
terytorium państw ościennych elektrownie jądrowe. Obecnie otacza nas 28 czynnych
reaktorów jądrowych znajdujących się w Niemczech, Szwecji, Litwie, Rosji, Ukrainie,
Czechach i Słowacji każdy o mocy powyżej 440 MW. Awaria jednego z nich może
spowodować podwyższenie poziomu promieniowania jonizującego na rozległych
obszarach.
Katastrofy budowlane
Katastrofy budowlane mogą być następstwem innych katastrof, takich jak: wybuchy,
pożary, wichury itp. Nie można jednak wykluczyć powstania katastrof budowlanych w
wyniku złego stanu technicznego obiektów budowlanych lub popełnionych błędów w
czasie ich wznoszenia. Przyczyną katastrof budowlanych może być również
postępująca deprecjacja stanu technicznego obiektów, będąca konsekwencją słabej
kondycji finansowej ich właścicieli i użytkowników. Wprawdzie możliwość powstania
katastrof budowlanych obejmuje głównie obszar starych części miast, niemniej jednak
dotyczyć może również budownictwa wielkopłytowego ze względu na konstrukcję, stan
techniczny i korozję użytych materiałów budowlanych. W tym ostatnim przypadku
poważnym problemem mogą być dźwigi osobowe (windy), ze względu na szybko
postępujący proces ich wyeksploatowania i dewastację. Skutki ewentualnej katastrofy
budowlanej zależne będą od ilości znajdujących się w jej obrębie ludzi.
Terroryzm
Narastająca przestępczość, a zwłaszcza coraz częstsze przypadki użycia materiałów
i urządzeń wybuchowych w działaniach o charakterze przestępczym, staje się w
naszym kraju zjawiskiem bardzo niebezpiecznym. Celem oddziaływań przez grupy
przestępcze mogą stać się obszary, obiekty i urządzenia ważne dla bezpieczeństwa
publicznego, interesu gospodarczego państwa i obronności, a w szczególności: – zakłady, obiekty i urządzenia mające istotne znaczenie dla funkcjonowania
aglomeracji miejskich (elektrownie, ciepłownie, ujęcia wody, wodociągi i
oczyszczalnie ścieków), – zakłady stosujące, produkujące lub magazynujące TŚP, – rurociągi paliwowe, linie energetyczne i telekomunikacyjne, zapory wodne i inne
urządzenia hydrotechniczne, – banki, obiekty i urządzenia telekomunikacyjne, pocztowe oraz telewizyjne i
radiowe, – zakłady produkcji specjalnej, magazyny rezerw państwowych.
Oprócz użycia materiałów wybuchowych przez grupy przestępcze, coraz częściej
zdarzają się kradzieże substancji chemicznych trujących, żrących lub
promieniotwórczych. Wprowadzenie niektórych z nich do ujęć wody pitnej lub instalacji
wodociągowych może spowodować śmierć lub zatrucie nawet kilku tysięcy ludzi.
Zagrożenie przestępczością
Zagrożenia przestępczością w mieście może generować to, że działa wiele dużych
zakładów pracy, zatrudniających nawet po kilka tysięcy osób. Rozwinięta zazwyczaj
jest także sieć handlowa, w ramach której funkcjonują hipermarkety. Powstające przy
nich parkingi stwarzają możliwości dokonywania przestępstw, szczególnie kradzieży i
włamań do pojazdów. Funkcjonujące i powstające duże osiedla mieszkaniowe, dające
poczucie anonimowości sprawiają, że dochodzi tam do włamań do mieszkań,
kradzieży pojazdów i rozbojów. Przez miasto mogą biec ważne szlaki tranzytowe.
Nasilenie ruchu drogowego powoduje występowanie zagrożeń i łamanie przepisów
prawa. Ponadto, istniejące połączenia krajowe dla ruchu pojazdów i transportu
kolejowego dają przestępcom łatwość w błyskawicznym oddalaniu się z miejsc
5
popełnianych przestępstw. Rozwinięta infrastruktura kolejowa i ważny węzeł
komunikacyjny powodują, że przez rejon przewijają się setki tysięcy podróżnych, co w
oczywisty sposób wiąże się z występowaniem przestępstw i wykroczeń. W mieście
odbywają się liczne imprezy o charakterze kulturalnym i sportowym, cieszące się
zainteresowaniem nie tylko mieszkańców, ale także osób przyjezdnych. Rodzi to nie
tylko konieczność ich właściwego zabezpieczania, ale także sprzyja dokonywaniu
różnego typu zakłóceń porządku publicznego oraz popełnianiu przestępstw o
charakterze chuligańskim. Kłopotliwe są także kradzieże mienia na szkodę turystów
odwiedzających miasto. Dla mieszkańców miasta najbardziej dokuczliwe są
przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu oraz mieniu.
Subkultury młodzieżowe i sekty
Na terenie miasta mogą istnieć sekty oraz subkultury młodzieżowe, które negatywnie
wpływać mogą na życie i poczucie bezpieczeństwa mieszkańców. Odnotowywać
można również przypadki zakłócania ładu i porządku przez pseudokibiców tzw.
szalikowców.
Zagrożenia narkomanią
Występujący w skali kraju stały wzrost popularności narkotyków, a co za tym idzie
wzrost zagrożenia przestępczością narkotykową w postaci produkcji środków
odurzających i substancji psychotropowych oraz rozbudowanie sieci dealerów
oferujących do sprzedaży różnego rodzaju środki narkotyczne, znajduje również
potwierdzenie na terenie miasta. Po środki odurzające sięgają coraz młodsi, którzy po
narkotyki sięgają z chęci zaimponowania i eksperymentowania
Zagrożenia w ruchu drogowym
Motoryzacja jest jednym z ważniejszych elementów życia gospodarczego i
społecznego. Jej ciągły rozwój, obok oczywistych korzyści, sprzyja również
powstawaniu wielu zjawisk negatywnych i zagrożeń, z których najpoważniejsze
występują w dziedzinie bezpieczeństwa ruchu. Cechą charakterystyczną rozwoju
motoryzacji jest szybki wzrost liczby pojazdów i ich rocznego przebiegu. Należy przy
tym zauważyć, że pomimo tego modernizacja sieci drogowej na terenie miasta nie
nadąża za dynamiką wzrostu liczby pojazdów. Przyczyną znacznego wzrostu
wypadków drogowych w ostatnich latach jest nie tylko nieprzestrzeganie przepisów
ruchu drogowego, wzrost liczby pojazdów, czy niski poziom kultury motoryzacyjnej
uczestników ruchu, ale także zły i stale pogarszający się stan infrastruktury drogowej.
Z punktu widzenia warunków drogowych, na bezpieczeństwo wpływa wiele czynników
związanych nie tylko z przekrojem poprzecznym i podłużnym drogi, jej oznakowaniem,
zastosowaniem różnego rodzaju urządzeń bezpieczeństwa ruchu, lokalizacją
obiektów w pasie drogowym czy też w jego pobliżu, lecz także natężenie ruchu, jego
struktura i prędkość.
Pogorszenie warunków ruchu i obniżenie jego bezpieczeństwa powoduje to, gdy sieć
drogową miasta charakteryzuje brak autostrad i dróg ekspresowych, powodujący dużą
niejednorodność ruchu pod względem struktury rodzajowej pojazdów oraz brak
obwodnic, powodujący zbyt wysoki stopień dostępności dróg głównych (wiele
odcinków głównych tras prowadzących ruch tranzytowy przebiega przez aglomeracje
miejskie, przejmujące w konsekwencji obsługę przyległego terenu i ruchu lokalnego),
a także niewystarczająca dla obecnych warunków ruchu przepustowość dróg i
niedostosowanie istniejącej sieci drogowej do potrzeb wzrastającego ruchu (parametry
dróg z lat 60 i 70 – tych). Zły stan techniczny dróg wywołany wzrostem ruchu,
przeciążeniem wielu pojazdów oraz występowaniem w ostatnich latach wysokich
temperatur, prowadzących do uplastyczniania się nawierzchni i w konsekwencji do
zjawiska „ukoleinowania” i nie odpowiadający obecnym potrzebom ruchu poziom
6
utrzymania sieci drogowej, wynikający z wieloletniego nie dofinansowania
drogownictwa, niewłaściwe zagospodarowanie dróg i ich otoczenia, wynikające ze złej
polityki w zakresie zagospodarowania przestrzennego, prowadzącej do lokalizacji
obiektów przemysłowych, handlowo – usługowych, a także budownictwa
mieszkaniowego w bezpośredniej bliskości głównych tras prowadzących krajowy i
międzynarodowy ruch tranzytowy.
Bezpieczeństwo imprez masowych
Na terenie miasta, największe zagrożenia podczas imprez o charakterze masowym
występują w czasie meczów sportowych oraz dużych imprez muzycznych
organizowanych na otwartym terenie. W odniesieniu do imprez sportowych,
największe zagrożenie występuje w czasie rozgrywek lig piłkarskich. Podczas
pozostałych rozgrywek, stopień tego zagrożenia jest znacznie mniejszy. W przypadku
imprez muzycznych, największe, potencjalne zagrożenie stwarzają duże koncerty
zespołów lub wykonawców muzyki młodzieżowej, organizowane na dużych otwartych
przestrzeniach.
Działania zmierzające do poprawy stanu bezpieczeństwa
Zapobieganie wzrostowi patologii społecznej, a także walka o jej zmniejszenie nie
mogą mieć charakteru cząstkowego, resortowego czy branżowego. Policja nie może
być osamotniona w walce z przestępczością. Tylko skoordynowane działania
samorządu, jego jednostek organizacyjnych oraz służb, inspekcji i straży gwarantuje
poprawę stanu bezpieczeństwa w naszym środowisku.
Zarządzanie kryzysowe – to działalność organów administracji publicznej będąca
elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu
sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze
zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych
oraz na odtwarzaniu infrastruktury lub przywróceniu jej pierwotnego charakteru.
Sytuacja kryzysowa – to stan narastającej destabilizacji powodujący intensywne, trwałe i długofalowe
pogorszenie funkcjonowania społeczeństwa i państwa. Charakteryzuje się
eskalacją zagrożenia, utratą kontroli nad ograniczaniem skutków zdarzenia
(sytuacji kryzysowej) przez poszczególne służby, inspekcje lub straże. Sytuacja
taka, może również, powodować ujemne skutki w gospodarce a także może mieć
wpływ na stosunki zagraniczne.
Reagowanie kryzysowe – to bieżące działania służb ratowniczych na wszelkie zdarzenia zagrażające
zdrowiu i życiu obywateli lub środowisku, zmierzające do ograniczenia lub
zlikwidowania ich skutków oraz niesienia pomocy poszkodowanym
Zarządzanie kryzysowe realizowane jest w 4 fazach:
I Faza
zapobieganie – polega na dokonaniu analizy możliwych do wystąpienia sytuacji kryzysowych i
podejmowaniu działań ograniczających prawdopodobieństwo wystąpienia tych
sytuacji lub działania mające na celu zminimalizowanie potencjalnych skutków
tych sytuacji.
II Faza
przygotowanie – polega na planowaniu działań, które należy zrealizować w możliwych do
przewidzenia sytuacjach kryzysowych, szkoleniu ludności, organizacji systemów
łączności, ostrzegania i alarmowania, przygotowanie współdziałania z
organizacjami pozarządowymi.
7
III Faza
reagowanie – polega na podejmowaniu zaplanowanych skoordynowanych przedsięwzięć w celu:
− zahamowania rozwoju sytuacji kryzysowej;
− udzielenia pomocy poszkodowanym;
− ograniczenia zniszczeń i strat.
IV Faza
odbudowa – przywrócenie stanu sprzed sytuacji kryzysowej.
Planowanie cywilne – to przedsięwzięcia planistyczne i organizacyjne oraz przygotowania rzeczowe,
wykonywane zwłaszcza poprzez formułowanie planów i programów w zakresie
zapobiegania, przygotowania, reagowania i odbudowy, zapewniające osiągnięcie
właściwego stanu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego na każdym
stopniu podziału terytorialnego państwa. Gotowość cywilna jest określeniem
natowskim (Civil Preparedness) używanym w dokumentach dla określenia stanu
zdolności sektora cywilnego (nie militarnego) w zakresie sprostania warunkom
zagrożeńczasu pokoju i wojny. Tak więc gotowość cywilna oznacza stan
zorganizowania społeczeństwa (państwa), jego determinację (wolę) i możliwości
(środki i umiejętności), pozwalające na podjęcie w określonym czasie, miejscu i
zakresie, zorganizowanego, adekwatnego do sytuacji i efektywnego działania
zgodnie z przygotowanymi planami lub improwizacji stosownie do zadań
wynikających z rzeczywistego zagrożenia.
Poczucie bezpieczeństwa lub jego brak przesądza o jakości życia i rozwoju
społeczeństwa, stąd też ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego należą do
zasadniczych zadań państwa. Żadne okoliczności nie mogą zdejmować z instytucji
państwowych odpowiedzialności za wykonywanie zadań. Policja i inne formacje
ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego nie powinny być zastępowane przez
obywateli, czy organizacje społeczne. Jeżeli Policja i inne formacje zyskają na
zaufaniu obywateli, jeśli zaczniemy działać razem – możemy zbudować
społeczeństwo bardziej stabilne. Wymaga to od Policji zwiększenia skuteczności.
Konieczne jest też zapewnienie mechanizmów stałej współpracy Policji, administracji
rządowej i samorządowej, organizacji społecznych, ludzi aktywnych.
8
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.